Pora na kolejną próbę sporządzenia rankingu polskich partii politycznych, za koniec 2017 roku. Przypomnijmy rankingi z poprzednich lat: 2014, 2015, 2016. W nich częściowo znajdują się (te nadal aktualne) uzasadnienia i opisy do poszczególnych partii, gdyż, czego wymaga konsekwencja, są one bazą do obecnego rankingu.
1. (BZ) Prawo i Sprawiedliwość
Nadal oczywiście bez zmian. Pomimo coraz większej szkodliwości działań tej partii, ustabilizowała ona pozycję lidera sondaży (prawdopodobnie słabością i nienajlepiej obraną linią ideową tych partii opozycyjnych, które mogłyby jej zagrozić). Na rozłam w ciągu najbliższego roku się nie zanosi, jednak sondaże pomału zaczną spadać. Punktem zwrotnym powinny być wybory samorządowe, po których województwa, w jakich PiS będzie rządzić, policzyć będzie można na palcach jednej ręki, co stworzy silne wrażenie spadku popularności tej formacji.
2. (BZ) Platforma Obywatelska
Z jednej strony partia pozbyła się konkurencji ze strony Nowoczesnej, jeśli chodzi o pozycję lidera partii opozycyjnych, ale z drugiej strony, pomimo obiecującego początku roku, przestała na dłuższy czas zagrażać w sondażach PiS. Można zaryzykować więc stwierdzenie, że mniej więcej tyle zyskała w sondażach kosztem Nowoczesnej, co straciła na rzecz PiS. Tymczasem wzmacniając lewe skrzydło, zdaje się konsekwentnie brnąć nadal w tym kierunku... Oczywiście PiS może przegrać jedynie z PO, której współpraca z Nowoczesną pozwoli na względny sukces w wyborach samorządowych, jednak gdyby nie liczne błędy (za które nie można obciążać jedynie Grzegorza Schetyny, gdyż pod przywództwem Ewy Kopacz byłoby jeszcze gorzej), sięgnięcie po władzę byłoby łatwiejsze. Partii bez dwóch zdań brakuje na czele Donalda Tuska albo... Jana Rokity. A choćby i Bronisława Komorowskiego.
3. (BZ) Nowoczesna
Partia jest w nieporównanie gorszej sytuacji niż rok i dwa lata temu (i na dużą poprawę nie ma szans), jednak nadal wystarcza to na 3. miejsce. Nie może już jednak uczynić nic sensowniejszego, jak walczyć o jak najwięcej dla siebie w sojuszu z PO, której dla dobra Polski i pewnie siebie, będzie musiała się już teraz generalnie podporządkowywać.
4. (BZ) Polskie Stronnictwo Ludowe
Bez zasadniczych zmian. Z jednej strony traci pojedynczych działaczy, acz ważnych szczebli, na rzecz obozu rządzącego, jednak z drugiej strony praktycznie nie popełnia błędów i tworzy coraz lepszy wizerunek. Co tu dużo mówić, jedyne parlamentarne ugrupowanie trzeźwo chodzące po ziemi. Mimo to wciąż nie potrafi przebić szklanego sufitu w sondażach, choć jest on zamontowany na poziomie nie większym niż kilka procent, jednak solidna praca powinna dać efekty, choćby w wyborach samorządowych.
5. (N/BZ) Porozumienie
Czyli de iure do niedawna Polska Razem. Formacja Jarosława Gowina najbardziej urosła w siłę w ciągu ostatniego roku, czego wyrazem było jej przekształcenie. W liczbie polskich parlamentarzystów nawet przebiła PSL. I pewnie jest to perspektywiczna partia, jednak w tym momencie nadal nie zanosi się, aby przestała być wasalna wobec PiS i była choćby notowana w sondażach. Ugrupowanie to jest bowiem ewidentnie bardziej sprytne niż ideowe.
6. (BZ) Solidarna Polska
Partia trochę bardziej dawała znać o swoim istnieniu (jakiejś odrębności od PiS), jednak nic poza tym, w siłę nie urosła.
7. (BZ) Sojusz Lewicy Demokratycznej
Praktycznie tak jak i rok temu. Jednak im dłużej po wypadnięciu z parlamentu (zwłaszcza tak wysłużonej partii) taki stan się utrzymuje, tym bardziej można mówić o sukcesie linii działania partii.
8. (BZ) Wolność
Partia sukcesywnie słabnąca, jednak udało jej się pozyskać znanego i nawet niekontrowersyjnego posła. Ciągle jej siłą są dwaj europosłowie, w tym charyzmatyczny lider. Regularnie jest też notowana (i tyle dobrego można na ten temat powiedzieć) w sondażach.
9. (BZ) Partia Razem
I miejsce, i sytuacja partii, bez specjalnych zmian - choć zaczęło już dochodzić do pierwszych odejść (nawet na wysokim szczeblu) i nie da się ukryć tarć, jednak pozycja sondażowa właściwie już ewidentnie lepsza niż Wolności (choć minimalnie).
10. (BZ) Unia Europejskich Demokratów
Nie była jeszcze notowana w żadnym sondażu i w ogóle się mało stara PRowo (pomimo posiadania speców od kampanii), ale też nie można powiedzieć, żeby słabła. W pewnych momentach jest jakoś tam widoczna. Jej potencjał i ambicje powinna zweryfikować liczba kandydatów, których na poszczególnych szczeblach wystawią w wyborach.
11. (+4) Wolni i Solidarni
Pierwsza dziesiątka bez żadnych zmian, jednak już na początku drugiej mamy pierwszy awans. WiS podwoił swój stan posiadania w Sejmie. Nie znaczy to, że przestał być wydmuszką, jednak rośnięcie reprezentacji w siłę na tym szczeblu ma swoją wagę. Kuriozalna jest jednak co parę miesięcy ponawiana retoryka liderów o... planach budowy (czy wręcz powołania) partii. Choć od 2016 roku jest ona już zarejestrowana.
12. (-1) Prawica Rzeczypospolitej
W sondażach notowana rzadko i z poparciem zerowym lub niemal zerowym. Samodzielny potencjał żaden. Mimo coraz większego (chyba) odcinania się od PiS, niezbyt zauważalna i wzmacniania się jej nie widać. Choć jej przedstawiciele dość regularnie występują w mediach.
13. (BZ) Unia Pracy
Stabilna i nawet dość ambitna partia, starająca się. Coraz wyraźniejszy numer 3 na lewicy. Choć w mediach (przynajmniej ogólnopolskich, bo lokalnie chyba wygląda to lepiej) nie bardzo zauważalna.
14. (-2) Kongres Nowej Prawicy
Nadal ma dwóch europosłów i siłą rozpędu zdarza się, że jest jeszcze notowany w jakimś sondażu (z efektem podobnym do Prawicy Rzeczypospolitej, a jeśli się zdarza, że lepszym, to zapewne ze względu na to, że część ludzi nadal myśli, że to partia Korwin-Mikkego), jednak straciła jedynego posła i w ogóle się nie wzmacnia.
15. (+1) Partia Zieloni
Jak rok temu.
16. (+1) Stronnictwo Demokratyczne
Też bez specjalnych zmian. Dbają o swoją tożsamość, ze sporą życzliwością ze strony wszystkich byłych prezydentów.
17. (+4) Unia Polityki Realnej
Podobnie jak WiS, podwoili swój stan posiadania w Sejmie (pozyskując znanego posła). Naturalna byłaby jej reintegracja z KNP (najlepiej pod tradycyjnym szyldem UPR), ale może jeszcze nie na to czas.
18. (+2) Samoobrona
Działalność prowadzona konsekwentnie, stabilnie.
19. (+3) Narodowe Odrodzenie Polski
Podobnie (niezależnie od interpretacji tego stwierdzenia).
20. (+3) Liga Polskich Rodzin
Jw.
21. (-3) Twój Ruch
Tak mały spadek jeszcze siłą rozpędu i dzięki dużej aktywności w mediach społecznościowych. Nawet co pewien czas zdarzy się, że jest notowana w jakimś sondażu. W realu jednak partia coraz bardziej zamiera. Kilka miesięcy temu odeszła z niej popularna współprzewodnicząca, której zresztą do tej pory nie zastąpiono. A drugi ze współprzewodniczących niedawno zaapelował o wstępowanie do PO, a ostatnio ogłosił, cokolwiek to znaczy, całkowite odejście z polityki... Być może ugrupowanie się więc wreszcie rozwiąże.
22. (+3) Ruch Sprawiedliwości Społecznej
Strona nadal nie działa, ale społecznościowo też dają o sobie znać. Aktywna partia ze znanym liderem. Pozyskała też innego znanego działacza.
23. (+9) Inicjatywa Feministyczna
Działalność całkiem aktywna, strona solidna - wyszły z letargu Partii Kobiet.
24. (-5) Biało-Czerwoni
Tak mały spadek też siłą rozpędu, trochę też dzięki senatorowi Napieralskiemu (bo przynajmniej nic nie wiadomo, żeby odszedł z partii - tak jak uczynił to jedyny już w tym momencie jej reprezentant w mediach Andrzej Rozenek, wracając do krytykowanego przez siebie SLD). Po tym fakcie aktywność internetowa partii już zupełnie zerowa.
25. (+3) Socjaldemokracja Polska
Fakt, że na stronie najczęściej zamieszczają wypowiedzi senatora Borowskiego, który jak twierdzi, nie należy już do tej partii, jednak o jakiejś aktywności partii też są informacje. Tylko... czy po 8 latach nie pora zrobić jakiś kongres i wybory przewodniczącego?
26. (+3) Polska Partia Socjalistyczna
Jakąś działalność widać, strona solidna. Podobnie jak SD, dbają o tradycję.
27. (+3) Krajowa Partia Emerytów i Rencistów
Aktywność nieznana w tym roku, ale nie zamarli.
28. (-1) Demokracja Bezpośrednia
Sztandaru nie zwinęli, niby dają oznaki życia, ale marazm ewidentny.
29. (+2) Stronnictwo „Piast”
Jw.
30. (+4) Liga Obrony Suwerenności
Aktywność widoczna, nawet logo zmienili, strona solidna.
31. (+4) Wolność i Równość
Działalność aktywna cały czas i wynikająca ze strony, choć struktury pewnie niewielkie.
32. (+5) Stronnictwo Ludowe „Ojcowizna” RP
W sumie jw.
33. (BZ) Polska Patriotyczna
Aktywność w tej chwili nieznana, ale jeśli nie zakończyli działalności (o czym nic nie wiadomo), to tutaj, bo jednak wystawiali listy do sejmików.
34. (+2) Ruch Katolicko-Narodowy
Ma senatora i niby działa. Być może czeka na Macierewicza...
35. (+3) Polska Lewica
Jak poprzednio.
36. (+3) Związek Słowiański
Jakaś aktywność jest, ale nie za duża.
37. (+4) Polska Partia Piratów
W sumie jak poprzednio.
38. (+5) Ruch Odrodzenia Gospodarczego im. Edwarda Gierka
Skopiuję z NOP: Podobnie (niezależnie od interpretacji tego stwierdzenia).
39. (+6) Stronnictwo Pracy
Trzeba przyznać, że zwiększyli aktywność.
40. (P/+13) Liga Narodowa
Powrót jako LN, natomiast awans jako Tak dla Polski. LN została w 2014 wyrejestrowana (jeszcze jako Ruch Ludowo-Narodowy), natomiast po połączeniu z TdP w 2017 znalazła się w ewidencji partii politycznych poprzez przerejestrowanie tego ugrupowania. Można powiedzieć, że jest silniejsza niż trzy lata temu o działaczy TdP, chociaż zbyt widocznej aktywności nie przejawia.
41. (+8) Normalny Kraj / Partia Wolności
Widać aktywność NK, chyba nadal rozwija się partia.
42. (+6) Samoobrona Odrodzenie
Chyba powrócił do nich Sławomir Izdebski, więc jakieś nadzieje na pokazanie się mogą być.
43. (+3) Polskie Stronnictwo Demokratyczne
Niezbyt widać aktywność ostatnio.
44. (+6) Piast – Jedność Myśli Europejskich Narodów
Cały czas jakoś tam się starają.
45. (+9) Stronnictwo Narodowe
Jedynie ta formacja pozostała Leszkowi Bublowi, po wyrejestrowaniu Polskiej Partii Narodowej. Jak wynika z jej fejsowego profilu, wzięła się do pracy.
46. (+6) Komunistyczna Partia Polski
Przynajmniej widać u niej konsekwentną aktywność.
47. (+22) Obywatelska Rzeczpospolita Polska
W tym roku została... wyrejestrowana, jednak zarejestrowano ją ponownie (co chyba do tej pory nie udało się nawet Ruchowi Narodowemu) i okazało się po stronie, że jest całkiem ambitna i dość konkretnie zakłada struktury (także zagraniczne). Tyle że jest stuprocentowo "nołnejmiczna". Prawdopodobnie jej trzonem jest środowisko Włodzimierza Zydorczaka, który zgłosił chęć kandydowania na prezydenta w 2015 roku - choć tym razem mieni się nową partią.
48. (-1) Chrześcijańska Demokracja III Rzeczypospolitej Polskiej
Rzadkie to w tegorocznym rankingu zjawisko, spadek w tych jego rejonach, jednak najwyraźniej partyjne dziecko Lecha Wałęsy postanowiło powrócić do braku aktywności i letargu, w którym było przez wiele lat, przed 2015 rokiem.
Dalsze miejsca konsekwentnie w odniesieniu do poprzedniego rankingu, gdyż chyba trudno w tych partiach dostrzec coś specjalnie wymagającego ruchów.
49. (+6) Unia Polskich Ugrupowań Monarchistycznych
50. (+9) Wspólnota
51. (+10) Przedsiębiorcza Rzeczypospolita Polska
52. (+10) Organizacja Narodu Polskiego – Liga Polska
53. (+10) Konfederacja Polski Niepodległej
54. (+10) Porozumienie Polskie
55. (+10) Europa Wolnych Ojczyzn – Partia Polska / Polskie Porozumienie Przedsiębiorczości i Pracy
56. (+10) Polska Wspólnota Narodowa
57. (+11) Zjednoczenie Chrześcijańskich Rodzin
58. (+12) Obrona Narodu Polskiego
59. (+12) Przymierze Ludowo-Narodowe
60. (+12) Stronnictwo Narodowe im. Dmowskiego Romana
61. (+12) Lepsza Polska
62. (+13) Stronnictwo Patriotyczne Polski i Polonii
63. (+14) Stronnictwo Polska Racja Stanu
64. (+15) Polski Ruch Monarchistyczny
65. (+15) Godne Życie
66. (+15) Forum Samorządowe
67. (+15) Partia Rozwoju
W porównaniu z zeszłorocznym rankingiem nie pojawiła się żadna nowa partia (nie licząc tych przekształconych), natomiast wypadło aż kilkanaście, które zostało wyrejestrowanych. W rankingu największy awans odnotowała Obywatelska RP (+22), natomiast największy spadek BC (-5).